1. Wprowadzenie

Projekt CambridgePYTHON, to szczególne spotkanie. Szczególność jego można rozumieć dwojako. Po pierwsze ma być to spotkanie młodych polskich naukowców i studentów z kapitałem prywatnym. Po drugie, w sensie metaforycznym, ma być to spotkanie polskiej kreatywności i innowacyjności z najlepszymi praktykami stymulacji przedsiębiorczości wypracowanymi w środowisku akademickim Uniwersytetu w Cambridge.

2. Geneza nazwy CambridgePYTHON

W nazwie przedsięwzięcia występuje słowo „Cambridge”, ponieważ inspiracją do powstania działalności był Uniwersytet w Cambridge oraz skupiona wokół niego „Dolina Krzemowa”. Stosowane tam metody stymulacji przedsiębiorczości akademickiej przynoszą bardzo dobre efekty. Powstała tam duża liczba nowoczesnych przedsiębiorstw opartych o technologie opracowane w środowisku akademickim.

W Cambridge patrzy się na naukę i biznes jako na dwa dopełniające się elementy: nauka inspiruje menedżerów, a biznes poprzez komercjalizację jej odkryć przyczynia się do rozwoju gospodarczego. W modelu anglosaskim podkreśla się szczególny charakter współpracy nauki i biznesu.

Co więcej, współpraca ta osadzona być musi w odpowiednim środowisku. Owo środowisko to społeczność otwartych i pragmatycznych ludzi, wśród których spotykamy badaczy, przedsiębiorców, menedżerów i przedstawicieli instytucji finansowych. Siłą tej grupy nie są poszczególni jej członkowie, ale relacje pomiędzy nimi. Łatwość nawiązywania kontaktów biznesowych, dostępność kapitału, bliskość młodych naukowców i ekspertów przesądza o efektywności inkubacji przedsięwzięć innowacyjnych. Dlatego też o rejonie Cambridge mówimy, że jest zagłębiem, w którym w pełni rozwija się kapitał społeczny w oparciu o międzyludzkie relacje współpracy.

Drugi człon nazwy „PYTHON” ma również swoje korzenie w Cambridge, gdzie prof. Shailendra Vyakarnam, dyrektor Centre for Entrepreneurial Learning (CfEL) w Judge Business School, University of Cambridge, zaproponował pojęcie pythoning, które odnosi się do bardziej zaawansowanego wspierania rozwoju przedsiębiorczości akademickiej. Okazuje się bowiem, że sama inkubacja przedsiębiorczości w tradycyjnym rozumieniu, której synonimem jest inkubator przedsiębiorczości, to za mało.

Vyakarnam porównuje proces inkubacji innowacji do opieki pytona nad swoimi jajami. Dojrzały pyton składa jajka, które natychmiast po złożeniu sklejają się ze sobą. Ułatwia to pytonowi owinięcie się wokół nich i zapewnienie im odpowiedniej temperatury do rozwoju. Rozwój zarodkowy trwa około 100 dni, przez cały ten czas pyton przebywa w pobliżu gniazda. W ten sposób pyton zapewnia młodym doskonałe warunki do wzrostu. Młode rodzą się szybko i po wykluciu są silne i gotowe do nauki.

Model Cambridge jest w swej istocie stworzony na podobieństwo zarysowanego tu doskonałego inkubatora biologicznego. Dlatego też angielski proces tworzenia innowacji określamy mianem pythoningu.

Zdaniem Vyakarnama, cała fizyczna infrastruktura ma znaczenie drugorzędne, natomiast najważniejszymi elementami w tym procesie są: ludzie zaangażowani we wspieranie startujących przedsięwzięć i odpowiednia atmosfera. Profesor twierdzi, że powstające przedsięwzięcia potrzebują przede wszystkim osadzenia w odpowiedniej „kulturze przedsiębiorczości” i oparcia w sieci społecznej.

Nowo powstające przedsięwzięcie powinno być „oplecione siecią społeczną” niczym opieka pytona nad swoim rodzącym się potomstwem.

3. Założenia Projektu

Działania Projektu CambridgePYTHON mają zachęcić przede wszystkim studentów i młodych naukowców do rozwijania i udoskonalania swoich pomysłów na biznes z dziedziny ICT. Mają zainspirować i uwolnić kreatywność młodych ludzi, zachęcając ich do działania poprzez udostępnienie ogromnej wiedzy z różnych dziedzin. Ważnymi elementami są tu: mentoring i networking. Mentoring to możliwość kompetentnego wspierania powstającego projektu. Networking to nieformalne spotkanie, podczas którego prowadzi się rozmowy oraz nawiązuje kontakty, które w przyszłości mogą okazać się korzystne dla rozwinięcia przedsięwzięcia.
Nasze główne cele to:

1. zainspirowanie i uwolnienie kreatywności młodych ludzi,
2. dostarczenie im know-how w zakresie tworzenia nowych przedsięwzięć high-tech,
3. pokazanie, przez osoby zaangażowane w ten proces, jak tworzono firmy, które odniosły sukces,
4. szeroko rozumiana współpraca inicjatorów przedsięwzięcia z zainteresowanymi osobami i grupami oraz możliwość kompetentnego wspomagania realizacji przedsięwzięć – od pomysłu do wdrożenia.

Dodatkowym celem jest zmniejszenie dystansu między światem nauki a światem biznesu w Polsce. Przeniesienie na rodzimy grunt sposobu działania z „Doliny Krzemowej” w Cambridge.

Mamy nadzieję, że działania Projektu spełnią oczekiwania zarówno uczestników jak i inwestorów. Pierwszych skutecznie wprowadzi na drogę własnego biznesu, a drugich przekona, że inwestycja w pomysł młodych ludzi to dobra inwestycja.